W poprzedniej notce zapomniałem opowiedzieć o jednym punkcie. Po opisaniu sceny a przed inicjatywą należy pogrupować przeciwników tak, aby każda z postaci graczy miała co robić.
Teraz trochę teorii, ale w wersji minimum, nie będę dużo przynudzał.
Stres - jest miarą niepowodzenia w konflikcie. Każda postać i BN ma swoją pulę stresu - tzw. ścieżka stresu (stress track). W zależności od settingu i parametrów BG/BN może mieć różną długość (startowo od 2 do 5 + bonusy z odpowiedniej Umiejętności). W miarę ponoszenia obrażeń zakreśla się kolejne kratki, a zapełnienie całej ścieżki oznacza przegraną na warunkach zwycięzcy (do piachu z nimi, precz z królewskiego dworu, straszny skandal, popadnięcie w szaleństwo). Różne rodzaje “obrażeń” mogą mieć swoje własne ścieżki (zwykle fizyczna/mentalna/społeczna ale można tworzyć własne np. w grze o kupcach można “zaścieżkować” bogactwo). Są dwa sposoby zakreślania kratek na ścieżce - hurtowe (trzy porażki = 3 kratki w plecy) i detaliczne (trzy porażki = skreślona trzecia kratka) - można sobie dobrać w zależności od planowanej “śmiertelności”.
Aby uniknąć porażki można brać konsekwencje wzamian za skreślone kratki ścieżki (można dobierać sobie “cennik” do świata np. 1/2/4/6 albo 2/4/6/8 albo jeszcze inaczej) - im więcej kratek miałoby zostać ocalone przed skreśleniem, tym poważniejsza konsekwencja.
Bez ściemniania stres to takie HP, czyli bufor bezpieczeństwa, zanim postać zbierze solidne baty. Ścieżki mają paskudny dla MG zwyczaj “czyszczenia” się po konflikcie. Dlatego wywaliłem scieżki dla BG. Każda porażka w obronie przekłada się na konsekwencję. Nie ma bezpiecznego bufora - kombinuj jak nie oberwać.
Jeszcze jedna uwaga - tylko ważni BN mogą ponosić konsekwencje, “zwykli” odpadają z gry po wypełnieniu ścieżki stresu.
Konsekwencje - to zbiorcza nazwa dla bardziej trwałych urazów - ran, fobii, traum czy socjalnych stygmatów. Konsekwencja to Aspekt, który będzie trwał aż do zniknięcia z czasem lub wyleczenia (zastosowanie Umiejętności typu - medycyna, psychologia, . Konsekwencje powinny odzwierciedlać charakter samego konfliktu – podczas zażartego sporu politycznego postacie nie powinny doznawać obrażeń fizycznych podczas gdy Aspekty typu „Utrata twarzy”, „Podejrzany o agenturę” czy „Zszargany autorytet” są jak najbardziej adekwatne.
Tak długo jak konsekwencja znajduje się na karcie postaci działa jak zwykły Aspekt – może zostać Wymuszony przez MG („ciężko wleźć po drabinie ze złamaną ręką”) lub Wywołany przez gracza („pokazuję barmance moje świeże rany i będę brał ją na litość”) czy zostać Wykorzystany („ci żołnierze są przerażeni, nie będą tak dobrze walczyć”).
Im poważniejsza konsekwencja tym dłużej będzie trwała i tu w sumie tkwi jedyna różnica między nimi. Łagodna trwa do końca sesji, poważna do końca następnej, uciążliwa przez 3 sesje (takie przedziały czasowe zwykle stosuję - jednak można zmienić długość trwania niedogodności zależnie od wymagań świata), krytyczna to trwałe okaleczenie postaci - ląduje na karcie jako nowy Aspekt (kuternoga, jednooki, zhańbiony, panicznie boi się pająków (albo drzew, albo Przedwiecznych)).
Tylko uwaga - jest mały myk - konsekwencja działa jak Aspekt, więc w rękach cwanego gracza może zostać wydajnym generatorem cennych PL. Dlatego zdradzę MG inny myk - wprowadziłem zasadę, że jeśli ktoś otrzymuje konsekwencję, to otrzymuje PLki “w przedpłacie” (ilość PL w zależności od powagi konsekwencji - łagodne tylko 1 a uciążliwa 3) i od tej pory MG może korzystać z tej konsekwencji za darmo. To jest bolesne rozwiązanie więc raczej nadaje się do światów “grim&gritty” niż do pulpowych zabaw w stylu Bonda czy Indiany Jonesa.
Przegrana (wyłączenie) - to koniec konfliktu, wypełnienie danej ścieżki do końca - zwycięzca osiąga swój cel (pokonanie przeciwnika w walce, udane oszustwo, zwycięstwo w dyspucie itp.) – w każdym razie los wyłączonej postaci zwykle pozostaje w rękach przeciwnika.
Kapitulacja - gracz lub MG (w imieniu "swoich" BN) może zdecydować się na przerwanie konfliktu przed wyłączeniem lub nawet przed otrzymaniem konsekwencji. Musi zaproponować warunki kapitulacji (oraz PL). Jeśli zostaną one przyjęte to postać/BN przegrywa Konflikt, jednak w sposób przez siebie zaproponowany, bez zdawania się na łaskę i niełaskę przeciwnika. Oczywiście warunki muszą być sensowne i odpowiadać charakterowi konfliktu.
Można wymusić kontynuację Konfliktu poprzez odrzucenie kapitulacji przeciwnika (kill’em all) - jednak wymaga to “odbicia” własnym PL.
Jeszcze jedna rzecz może się zdarzyć podczas rozstrzygania akcji
Spin - pojawia się gdy postać (lub BN) osiągnie jakieś spektakularne powodzenie (co najmniej 3 stopnie sukcesu) w swoim działaniu. Spin umożliwia dodanie 1 do wyniku najbliższego rzutu (zwykle obronnego). Spin można przekazać innemu graczowi pod warunkiem uzasadnienia tego w miarę sensownie (“rzucam kuflem w tego gnoja co zachodzi Abramsa z boku!”, “krzyczę do Abramsa: UWAŻAJ Z LEWEJ!”, itp. - tu barierą jest tylko kreatywność graczy).
W trzeciej części pokażę przykład jak to może działać w całości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz